Pacjent ,,sportowiec” z bólem w szpitalnym oddziale ratunkowym

Autor

DOI:

https://doi.org/10.24195/artstudies.2022-1.3

Słowa kluczowe:

ból, aktywność fizyczna, uraz, choreoterapia.

Abstrakt

Leczenie bólu u ludzi aktywnych fizycznie w medycynie ratunkowej jest ważnym, aczkolwiek ciągle niedocenianym problemem. Zgodnie z Przysięgą Hipokratesa i Kodeksem Etyki Lekarskiej zadaniem lekarza jest zmniejszanie bólu i cierpienia. Ulga w bólu jest typowym przykładem bioetycznego podejścia do pacjenta. Nieprawidłowości w jego leczeniu są sprzeczne z zasadą nieszkodzenia. Prawo do ulgi w bólu, jest podstawowym prawem człowieka. Odwołują się do niego: Deklaracja Tokijska, Europejska Konwencja Praw Człowieka, a także Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Prawo do łagodzenia bólu wynika również z praw pacjenta. Ból jest jednym z najczęstszych powodów zgłaszania się pacjentów do SOR. Szybkie i efektywne leczenie bólu, powinno być jednym z głównych celów medycyny ratunkowej. Ocena bólu i jego leczenie w warunkach pomocy doraźnej, często są nieskuteczne i nie spełniają oczekiwań pacjenta. Oznacza to, że działania mające na celu zniesienie lub zminimalizowanie bólu są ważnym aspektem udzielania pomocy poszkodowanym. Przy wyborze walki z bólem , należy brać pod uwagę wiele czynników: wiek, masę ciała, przyjmowane leki, choroby współistniejące, osobowość pacjenta, ewentualność hospitalizacji i zabiegu pacjenta oraz aktywność fizyczną. Aby skutecznie leczyć ból, należy najpierw dokonać oceny jego cech, znaleźć jego przyczynę, a dopiero wtedy dobrać odpowiednią metodę leczenia. Należy uwzględnić także chociażby taki czynnik, jak sposób spędzania czasu wolnego, przeszłość sportową oraz ewentualne wcześniejsze urazy, jak również ekspozycję na traumy związane z aktywnością fizyczna. Wielu naukowców wskazuje na fakt obniżenia progu bólu u sportowców. Inni z kolei dowodzą, że istnieje różnica w odczuwaniu bólu przez kobiety i mężczyzn. Wnioskować można, że problem bólu jest ważnym zagadnieniem w medycynie i kulturze fizycznej. Jego zrozumienie wymaga holistycznego i wieloaspektowego podejścia oraz naukowo uzasadnionej terapii. Ważnym jest okres rehabilitacji. Pośród innych metod uważamy za istotne zbadać metody arteterapeutyczne, w tym choreoterapię. O tym będzie nasz kolejny artykuł.

Bibliografia

Kosiński S., Siudut B., Oligoanalgezja w medycynie ratunkowej – istota zjawiska, przyczyny i sposoby przeciwdziałania, „Anestezjologia i Ratownictwo” 2009, nr 3, s. 468–481.

Berben S.A., Meijs T.H., Dongen R.T.M., Vugt A.B., Vloet L.C.M., Mintjes-Groot J.J., Achterberg T., Pain prevalence and pain relief in trauma patients in the Accident & Emergency department, ,,Injury. International Journal of Care of the Injured” 2008, 39(5), s. 578–585.

Downey L.V.A., Zun L.S., Pain management in the emergency department and its relationship to patient satisfaction, ,,Journal of Emergencies, Trauma and Shock” 2010, 3(4), s. 326–330.

Karkowski-Soulie F., Lessenot-Tcherny S., Lamarche -Vadel A., Pain in an emergency department: an audit, „The Journal of Emergency Medicine” 2006, 13(4), s. 218–224.

Wordliczek J., Dobrogowski J., Leczenie bólu, Warszawa 2007, s. 12–185.

Hilgier M., O bólu do bólu. Niedokończona rozmowa, Warszawa 2008. Szerla M., Kosztołowicz M., Aplikacja bólu na strukturę osobowości, w: Makiełło-Jarży G., Gajda Z. (red.), Ból i cierpienie, Kraków 2005, s. 46–57.

Zimbardo P., Psychologia i życie, Warszawa 1999. Dobrogowski J., Kuś M., Sedlak K., Wordliczek J., Ból i jego leczenie, Warszawa 1996, s. 20–139.

Pobrania

Opublikowane

2023-04-26

Numer

Dział

РОЗДІЛ 1. АКТУАЛЬНІ ПРОБЛЕМИ МИСТЕЦЬКОЇ ПЕДАГОГІКИ